Çocuğumuz İle Kaliteli Zaman Geçiriyor muyuz

Çocuk eğitiminde belki de en önemli konudur kaliteli vakit geçirmek. Vakit geçirmek ile kaliteli vakit geçirmek arasında dağlar kadar fark vardır. Bu fark anlaşılıp doğru şekilde uygulandığında çocuğumuzun hayatında muhteşem gelişmeler olacaktır.

Kendisi ile gerekli ilgilenilmeyen bir çocukta birçok rahatsızlıklar meydana gelir. En önemlileri; kendini değersiz hissetmek, çekingenlik, huysuzluk, söz dinlememe, çok ağlamak, altını ıslatmak. Bu rahatsızlıkların tamamında dikkat çekmek içgüdüsü vardır. Çocuklar bunları yaparken aslında kendisinin bir birey olduğunu ailesine hissettirmek istemektedir.

Bu problemlerin en güzel çözümü kaliteli vakit geçirmek ve ilgilenmektir.

Kaliteli vakit geçirmek demek odaklı iletişimdir aslında. Tüm hayatımızda da önemli bir konudur bu durum. Bir arkadaşınız ile kahve içmeye gittiniz, arkadaşınız sürekli telefonu ile oynuyor. Bu durum sizi rahatsız eder ve uyarırsınız. Uyarınızdan sonuç alamazsanız ortamdan ayrılırsınız. Siz sözlü olarak uyardınız ama çocuklar direk hayatlarına yansıtırlar benzeri olumsuz durumu.

Çocuklar boş bir kaset gibidir ve bu kaset öncelikle anne baba tarafından doldurulur. Tüm hayatını da o kayıtlar etkiler. Olumlu ya da olumsuz. Sigara içilen bir ailede çocuk sigara içmeye meyillidir.

Hareketlerimizi davranışlarımızı çocuğa en güzel şekilde aktarmanın yolu kaliteli vakit geçirmektir. Önceki satırlarda örnek verdiğim gibi aynı ortamda bulunmak vakit geçirmek değildir. Anne yemek yaparken çocuk yanında oturduğunda vakit geçirilmiş olmuyor, baba akşam eve gelip televizyon izlerken aynı ortamda bulunan çocukla vakit geçirmiş olmuyor.

Kaliteli vakit geçirmek özel zaman ayırmaktır. Karşılıklı özel paylaşım yapmaktır. Gün boyu iş yapan bir annenin sadece ama sadece yarım saat mola verip çocuğu ile sohbet etmesi kaliteli vakit geçirmektir. Akşam işten gelen babanın yine çocuğuna sorular sorması ya da çocuğunun sorularına cevap vermesi kaliteli vakit geçirmektir. Çocuklar sürekli öğrenmek isterler bu sebeple de sürekli sorular sorarlar. Baştan savma verilecek her cevap yanlış kayıtlar yapmaktır. Ayrıca çocuğa kendini değersiz hissettirmektir.

En güzel hareket ise, her gün belli zamanı, anne baba çocuk üçlüsü olarak bir faaliyete ayırmaktır. Bir oyun oynanabilir, sohbet edilebilir, karşılıklı sorular sorulabilir ama o zaman çocuğun da bulunduğu gerçek bir iletişimin hakim olduğu ortamı oluşturarak yapmaktır. Bu sayede çocuk kendini değerli hissederken, aile arası bağlar da güçlenmiş olur.

Günde belki de yarım saat bu şekilde kurulan bir iletişim, saatlerce aynı ortamdan bulunmaktan çok daha olumlu yansıyacaktır.