İnsan ne yaparsa kendine yapar

Nefsin zararlarından korunmanın tek yolu onu tanımaktır.

Nefis ölünceye kadar bizden ayrılmaz, zarar verebilmenin yollarını arar. Bir büyüğümüz şeytanın Ramazan ayında insanı terk ettiğini nefsin ise her daim insanla birlikte olduğunu ifade ediyor. Bu bizim halimizi kontrol altında tutmamız gerektiğini gösteriyor.

Nefsin Talepleri

Dünya sevgisi: insan nefsi dünyayı sever, dünya nimetlerine bağlanır. Mal sevgisi insanın gözünü kör eder, artık kişi hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamaya başlar. Hiç ölmeyecekmiş gibi davranmak nefsin yoluna hizmet etmek demektir.

Bu kişi artık kötülüklerin önündeki kalkanları kaldırmış ve nefsinin kölesi haline gelmiştir. 

Büyüklerimiz kişinin nefsini ehilleştirmesine nefsi mutmaine demişler ve nefisle mücadelenin en büyük mücadele olduğunu belirtmişlerdir.

Nefis Kötülüğü Emreder

Taberi, insanı iyilik yerine kötülüğe teşvik eden nefsin bütün insanlarda mevcut olduğunu belirtir. Buna göre nefis insanı Allah’ın razı olmayacağı şeylere yöneltir ve kötülüğü şirin gösterir. Yani her insanda kötülüğe meyil vardır, fakat bu kontrol edilemez değildir. Kötülüğü şiddeti arzulama nefsin tabiatındandır. Fakat Hakk’a tabi olanlar bu kötülüklerden kendilerini koruyabilirler. Yani, İlahi rahmetin gölgesi altındaki kişiler nefsin arzuladığı şeyleri yapmaz ve çelik gibi karşı dururlar. Kişinin iyiliğe yönelmesi durumunda nefis kendini geri çeker. Bir süre daha bekler, zayıf kalınca da geri çekilir. İyiliğe yönelen kişide nefsin yaptırım gücü iyice zayıflar ve tesirsiz kalır.  Hz. Yusuf kendisini çağıran kadına rest çekip, böyle bir kötülükten Allah’a sığınmıştır. Bunu nefsinin tabiatından kaynaklanan bir özelliği olarak görmüş ve rest çekmiştir. Hz. Yusuf, nefsinin taleplerini değil Allah’ın emirlerine boyun eğmiş ve bu örnek tavrı ile bizlere yol göstermiştir.