Çocuklara pratiğimizle örnek oluyor muyuz?

Rabbimiz kâinatı oluş ve bozuluş kanunlarına göre yaratmış. Kadında erkeğe karşı, erkekte kadına karşı bir ilgi ve ihtiyaç var etmiş. Bu ihtiyacın helâl ve meşru yollardan giderilmesini nikâh şartına bağlamış. Namuslu, ahlaklı yaşamayı, edeb`le kuşanmayı ve neslin muhafazasını korunacaklar listesine almış.

Peygamber Efendimiz (sav), “Utanmıyorsan dilediğini yap” diyerek, utanmanın ve hayânın insana yakışan en güzel süs olduğunu vurgulamış.

Âlimler, eskiden çocuklar utanıp sakınmaya başlayınca, “Allah'a şükür çocukta akıl nuru görülmeye başladı” derlermiş. Utanmayı, hayâyı aklın bir göstergesi gibi görürlermiş. İnsanların göz, kulak ve temas yoluyla edeb çizgisinden ve helal sınırından çıkmaması, kontrolü kaybettirecek bir etkilenme içine girmemesi için, sınırları bildirmiş ve harama yaklaşma denmiş. “Birikmiş bir suyu kendi haline bırakırsan istediği yere gider, bir kanal açarsan istediğin yere gider” özlü sözünde olduğu gibi, var olan güçlü ilgi ve enerjiyi tanıyıp, en güzeliyle korumak ve insana zarar verecek şekilde değil, katkıda bulunacak ve Hak katında yüceltecek şekilde bulunması için yapılacaklar vardır.

1. Aileye helal rızık girmeli, beden ifsad olmamalı. 

2. Aile namuslu ve iffetli yaşamalı, göz ve hissiyat ifsad olmamalı. 

3. Anne-babalar çocuklarına yeterince hatta dolu dolu sevgi, ilgi ve değer vermeli ki, çocuk ve genç
bunların eksikliği içinde yanlışa meyletmesin. İhtiyacın büyüklüğü, yanlışı da büyük yapar. 

4. Sağlıklı düşünme ve davranma hem örneklenmeli hem de aile içinde her yaştan çocukla egzersiz yapılarak alıştırılmalı, öğretilmeli.

5. Küçük yaşta, Allah ve kul ilişkisini merkeze alacak söz ve davranışlarla çocuğun bunu yürekten kabul etmesi ve içselleştirmesi için özel çaba sarf edilmeli. Asla Allah inancıyla çocuk korkutulmamalı ve beddua edilmemeli. Allah'ı sevmesi için ciddi çaba sarf edilmeli.

6. Çocuğa ve gence, kimlik kişilik yapısının tuğlaları anlamına gelecek olumlu güzel dualar yapılmalı.

7. Çocuğa inanıldığı ve güvenildiği her fırsatta söylenmeli. Yanlışı olduğunda, sakince, şuna şuna dikkat edersen bir daha olmaz diyerek hem kötü hissetmesini önlemeli hem de daha doğrusu öğretilmeli.

8. Doğru bir çevrede bulunup zihninde önemseyip kendisine benzemek isteyeceği modeller bulundurmaya çalışılmalı. 

9. Çocuğun zihninde öğrenme ve kendini Allah`a yaklaştıracak bilgi donanımını edinmeyi önemseyeceği hal üzere bulundurulmalı.

Çocuğun kız erkek arkadaşlığının sınırları küçük yaşta kendine verilmeli. A)Halvet olmamalı. B) Temas olmamalı. C) Mesajlarında küfür, argo ve cinsel içerik olmamalı. D) Yapılan görüşmelerden mutlaka annenin haberi olmalı. 

Kadın ve erkek, yaptıklarının hesabını Allah`a vermek açısından eşittir. Ahlaklı olmak başkaları için değil, öncelikle şahsın kendisi için mühimdir.

Daha sonra da manevi duyguları zedeleyen harama bulaşmak, hem kişinin maneviyatı ve psikolojisi, hem çevredeki olumsuz algı hem de Allah katında insana zarar veren bir eylemdir. Buna hassasiyet göstermek ve insanın ayağını kaydıracak söz, görüntü ve eylemlerden şiddetle kaçınmak ve bilinçlenmek çok önemlidir.