Kardeşini kıskanan çocuğa nasıl davranılmalı? Yeni doğan kardeş kıskançlığı

Fıtrat gereği hangi yaşta olursak olalım bir kişinin baş etmesi en zor duygulardan biri de kıskançlık duygusudur. Her bir fert özel hissetmek, ilk olmak, tercih edilmek ve beğenilmek ister. Karşımızdaki en sevdiğimiz canımızdan can olan kardeşimiz bile olsa bu durum duyguların kontrolünü zorlaştırabilir. Kıskançlık duygusunu bir sorun olarak değil de çocuğun kıskançlık karşısında bununla nasıl başa çıkabileceğini öğretmek, anne ve babanın vazifelerindendir. Birden fazla çocuğu olan anne-babaların sıklıkla yaşayabildikleri durumlardan biri de kardeş kıskançlığıdır. Özellikle de dokuz ay boyunca bebeğini karnında taşıyan anneler, evde en çok kıskanılan ve değer verilen üyedir. Onun değerini yitirme ya da sevgisindeki azalma korkusu bir diğer ifade ile duygularını bir başkasıyla paylaştığını görmek kıskançlığa yol açacaktır. Bazı çocuklar anne ve babalarına her ne kadar kardeş istediklerini söyleseler de  kardeşin doğması ile sorunlar yavaş yavaş kendini göstermeye başlayacaktır. Yeni kardeşin doğması ile beraber çocuk artık eski düzeninin bir daha geri gelmeyeceğini zamanla yaşayarak anlamaya başlar. Kardeşlerin arasında olan yaş farkı ne kadar az ise kıskançlığın boyutu da o kadar şiddetli olur. Çünkü 3-4 yaş öncesi evre, anneye en çok bağlanılan evredir. Bu evrede annenin ilgisini paylaşmak mecburiyetinde kalan çocuğun kardeşine ve annesine karşı tepkisi de şiddetli olur. Peki kardeş kıskançlığında ne yapılmalı? Kardeş kıskançlığı...

KARDEŞ KISKANÇLIĞI NEDEN OLUR? KARDEŞ KISKANÇLIĞI BELİRTİLERİ

Evdeki ilk çocuk, yeni bir kardeşi doğana kadar anne-babasının sevgisini ve ilgisini tamamen üzerinde hisseder. Ancak kardeşi doğduktan sonra üzerindeki ilginin azaldığını daha net bir şekilde görmeye başlar. Yeni doğan bebeğin fiziksel ihtiyaçları sebebiyle annenin daha fazla zaman ve enerji harcaması gerekir.

Böylelikle de diğer çocuğa ayrılan ilgi ve emeğin kısıtlanmasıyla kıskançlık ortaya çıkar.

KARDEŞİNİ KISKANAN ÇOCUĞA NASIL DAVRANILMALI?

Aile içerisinde ilginin tamamen kendisinde olmasını isteyen çocuklar, bazen istemsizce açığa çıkan kıskançlık duygusundan dolayı tartışabilirler. Haklı ya da haksız kimin olduğuna aldırış etmeden büyük çocuğu suçlayan ailelerin çocukları arasında kavgalar büyüyor ve ebeveynler çocuklarını bir arada bırakmaya korkar hale geliyor.

Küçük çocuğu büyük olan çocuktan kaçırmaya çalışmak ise son derece yanlış bir davranıştır.  Anne ve babaların böyle yapması aralarını düzeltmekten çok daha da kötüye gitmesine neden olur. 

Yaşça büyük olan çocuğun sizin yanınızdayken kardeşine dokunarak sevmeyi öğretmelisiniz. Bu dokunuşun can yakıcı ya da şiddete meylettiğini görürseniz ona kızmak yerine 'biraz daha yumuşak seversek daha doğru olur' demek gerekir.

Küçük kardeşin bakımında abisinden ya da ablasından yardım istemek etkili bir yöntem olabilir. Böylelikle büyük olan çocuğunuz geri plana atıldığını düşünmeyecek ve faydalı olduğunu hissedince mutlu olacaktır. 

Büyük olan çocuk, “Anne/baba beni seviyor musun” diye sorarsa verilecek cevap “seni çok seviyorum ama kardeşinide çok seviyorum” olabiliyor. Bu cümleyi kurmamak gerekir. Nedeni ise, çocuk zaten özel olduğu cevabını alabilmek için böyle bir soru sorar. İşin içerisine kardeşini de soktuğunuz zaman kendisini değersiz hissederek kıskançlık yapabilir. Dolayısıyla bu sırada yapılması gereken oğlum ya da kızım seni seviyorum demek yeterli olacaktır.